april en mei

8 mei 2014 - General Roca, Argentinië

Hallo allemaal!

Er is weer een maand voorbijgevlogen, dus wordt het tijd dat ik nog eens een teken van leven geef. Alles is hier nog steeds super! Ik kan al een aardig mondje Spaans spreken (Argentijns Spaans weliswaar..en dat is echt totaal verschillend van het gewone Spaans)! Het werk is nog steeds even tof, de mensen ook :) EN ik mocht begin april ook voor het eerst kennis maken met Argentijns noodweer, hoera! in 6 dagen is er evenveel regen gevallen als wat er normaal in 2 jaar tijd valt. Straten werden rivieren, huizen liepen onder en het dagelijks leven viel eventjes stil: school gesloten, AFS oriëntatie afgelast, geen werk (in het begin vond ik het nog spannend, maar 6 dagen binnenzitten is nu toch wat veel van het goede...om even te schetsen: het was zo erg dat mijn Argentijnse mama mij heeft leren breien). Gelukkig viel de schade in Roca goed mee, het grootste probleem was dat er veel straten zijn die niet geasvalteerd zijn waardoor het water niet weg kon.

Na een week ongeveer ging het leven hier terug zijn gewone gangetje en ook ik heb hier ondertussen mijn vaste activiteiten: 2 avonden per week Yoga (echt typisch Argentijns;), zaterdag het paardenproject, van maandag tot vrijdag As.Ta,Pro en op zondag eten we asado op de chakra van de grootouders.

Ik ga elke dag met plezier naar het werk en leer er ook heel veel van bij. Hoe te reageren wanneer iemand met hallucinaties de vreemdste verhalen komt vertellen bijvoorbeeld;) Mijn compañeros vertellen me ook superveel over de Argentijnse cultuur en laten me dagelijks nieuwe lokale muziek ontdekken (die ik nu toch niet allemaal even goed vind :). Onlangs heb ik trouwens voor de eerste keer mate bereid, volledig volgens de traditie (en daar komt echt heel wat bij kijken)..dus binnenkort kan ik dat introduceren op familiefeestjes in België!

Met de "semana santa" heb ik hier voor de eerste keer alleen kunnen reizen. Nicolas, een vriend van Joachim, is door Zuid-Amerika aan het reizen en verbleef een maand in Cordoba om er te werken in een hostel. Ik ben hem daar dan een week gaan bezoeken en het was echt super! Bovendien heb ik ondervonden dat 16 uur per bus reizen in Argentinië best meevalt. Ik reisde "cama ejecutiva", wat wilt zeggen dat ik van mijn zetel bijna een bed kon maken, superveel beenruimte had en er bovendien 3 maaltijden geserveerd werden (een rijdend luxevliegtuig dus)..Het moet de eerste keer geweest zijn dat ik deftig heb geslapen op een bus. Maar dus Cordoba: mooie stad, toffe mensen leren kennen, veel cultuur en vooral prachtige natuur rondom de stad. Die "Sierras Cordobesas" wilden we dan ook eens van dichtbij gaan bewonderen, waar we de tweede keer al wat beter in slaagden dan de eerste. De eerste keer stonden we na een korte nacht veel te vroeg op om naar een nationaal park te gaan waar je condors kan spotten. Een busrit van meer dan 3u in de foute richting stak daar echter een stokje voor...na een 6-tal uren op de bus stonden we terug bij af en zijn we dan maar het stadje Carlos Paz gaan bezoeken, wat ook wel mooi gelegen was. Gelukkig konden we er goed om lachen (de mensen die bij ons op de bus zaten duidelijk ook;) en hebben we kunnen genieten van het prachtige uitzicht (vanachter een raampje dan toch). Poging 2 om een nationaal park te bezoeken de dag erna was iets succesvoller..helaas moest Nicolas dan werken en ben ik met een Fransman en een Italiaanse gegaan die ik in de hostel heb leren kennen. We hebben serieus wat gestapt en nadien nog een tocht te paard gemaakt, echt super! 

Twee weken later was er opnieuw een verlengd weekend, deze keer voor de 1e mei. Mijn mama en kleinste zus zijn dan naar Buenos Aires gereisd om mijn broer daar te bezoeken (Ik ga volgende week). Ik was dus een week alleen thuis met mijn andere zus en heb dan veel met vrienden afgesproken en ben ook een dag naar Neuquen gegaan, waar ik was uitgenodigd bij de familie van een andere AFS'er uit Duitsland. Zondag is de tante ons komen ophalen om asado te gaan eten op de boerderij...deze keer bleek het "cerdo al asador" te zijn, wat eigenlijk een "gekruisigd varken" bleek te zijn. Niet het meest appetijtelijke zicht, maar de smaak was dik ok. (Voor wie het nog niet doorhad, Argentinië blijkt niet direct the place to be voor vegetariërs;).

Ondertussen is het hier terug full house, vrijdag verjaardagsfeest van mijn nicht, volgende week van mijn mama en dan Buenos Aires en mijn vluchtig bezoekje aan België voor de trouw van Elias en Sigi...help de tijd gaat veel te snel (maar dat wil zeggen dat het hier plezant is he).

Hasta luego!

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Leen Maes:
    9 mei 2014
    Amai, Hadewych, zo tof om dat allemaal te lezen, ziet er zo geniaal uit! :)
    Geniet er daar nog van, dame!